អ្នកហ៊ានយកជីវិតខ្លួនឯងទៅបូជាដើម្បីជាតិស្រោចស្រង់ជាតិឲ្យចេញផុតពីរបបប្រល័យពូជសាសន៍

ទស្សនៈ ឯកឧត្តម ជុំ កុសល ៖ អ្នកហ៊ានយកជីវិតខ្លួនឯងទៅបូជាដើម្បីជាតិស្រោចស្រង់ជាតិឲ្យចេញផុតពីរបបប្រល័យពូជសាសន៍ ផុតពី​សង្គ្រាមនាំឲ្យស្គាល់សន្តិភាពនិងអភិវឌ្ឍដល់សព្វថ្ងៃនេះ មិនដែលធ្លាប់បានតាំងខ្លួនឬនិយាយចេញពីបបូរមាត់ខ្លួនឯងថា « ខ្ញុំជាអ្នកស្នេហាជាតិ » ឡើយ ។
ថ្ងៃនេះ ( ១៦មេសា ១៩៧៥) កាលពី ៤៥ឆ្នាំមុន គឺជាថ្ងៃដែលសម្តេចតេជោ ហ៊ុន សែន ឈឺចាប់បំផុតដោយសារការបាត់បងកែវភ្នែកម្ខាងនៅក្នុងសមរភូមិទន្លេបិទជាមួយកងទ័ព លន់ ណុល ។
ការបរាជ័យរបស់លន់ណុលថ្ងៃ១៧ មេសា ១៩៧៥ មិនមែនជាការបញ្ចប់បញ្ហា ហើយអ្វីៗត្រូវវិលទៅបើកផ្លូវឲ្យសម្តេចព្រះនរោត្តមសីហនុ ព្រះអង្គបានយាងមកគ្រប់គ្រងប្រទេសសារជាថ្មីឡើយ តែគឺជាការចាប់ផ្តើមនៃរបបប្រល័យពូជសាសន៍ប៉ុលពតទៅវិញ។ នេះហើយគឺជាហេតុផលតែមួយគត់ដែលសម្តេចតេជោ ហ៊ុន សែន ផ្តាច់ខ្លួនចេញពីខ្មែរក្រហម យកជីវិតធ្វើដើមទុនដើម្បីរំដោះជាតិចេញពីរបបព្រៃផ្សៃមួយនេះ ។
អ្នកស្នេហាជាតិពិតប្រាកដ គឺអ្នកដែលហ៊ានធ្វើពលិកម្មគ្រប់យ៉ាងដើម្បីជាតិក្នុងពេលជាតិមានបញ្ហា មិនមែនជាអ្នករត់យករួចខ្លួនទៅសម្ងំសុខ ហើយពេលជាតិបានសុខទើបចេញមុខមកតាំងខ្លួននោះទេ ៕